Etiket: .NetCore CLI

Selamlar, .NetStandard ile ilgili örnek yapıp bir de developer gözünden bir metafor ile netstandard a bakıp bu seriyi sonlandıracağım yazıma hoşgeldiniz. Önceki yazıları bundan önce okumanızda fayda var. Bölüm1 ve Bölüm2 den sonra buraya devam ederseniz daha tatmin edici olacaktır sizin için 🙂

Önce şu bahsettiğim ve aslında şurada yazılmış olan ve çok hoşuma giden matefordan bahsedelim 🙂 Bir developer için .NetStandard ın, tüm .NetPlatformlarının implemente etmesi gereken API lar bütünü olduğundan bahsetmiştik. Yan, bu durumda her bir .NetStandard versiyonunu bir interface, her bir .Net Platformunu da bir concerete class olarak düşünmek yanlış olmaz 🙂

Bu durumda da aslında şöyle bir .cs dosyası ile tüm NetStandard versiyonlarını ve onu implemente eden platformları yazabiliriz.

Önce .NetStandard ı görelim;

// .NET Standard

interface INetStandard10
{
    void Primitives();
    void Reflection();
    void Tasks();
    void Collections();
    void Linq();
}

interface INetStandard11 : INetStandard10
{
    void ConcurrentCollections();
    void EventSource();
    void InteropServices();
}

interface INetStandard12 : INetStandard11
{
    void ThreadingTimer();
}

interface INetStandard13 : INetStandard12
{
    void AppContext();
    void Console();
    void StringInterpolation();
    void Calendars();
    void FileSystem();
    void Sockets();
    void AsyncLocal();
}

interface INetStandard14 : INetStandard13
{
    void CryptoECDsa();
}

interface INetStandard15 : INetStandard14
{
    void EventCounter();
}

interface INetStandard16 : INetStandard15
{
    void LinqInterpretation();
    void CryptoECCurve();
    void PrecompiledRegex();
}

interface INetStandard20 : INetStandard16
{
    void EverythingThatIsInNetFrameworkAndXamarin();
}

yukarıda gördüğünüz ve daha önce söylediğimiz gibi, .NetStandard versiyonları PCL den farkli olarak lineer bir şekilde gidiyor. Her bir versiyonda da, platformların implemente etmesi gerektiğini düşündükleri (required olarak label ladıkları API ları görüyorsunuz)

Peki birde .NetFramework ve .NetCore implementasyonlarına bakalım;

// .NET Framework

class NetFramework45 : INetStandard11
{
    // ...
}

class NetFramework451 : NetFramework45, INetStandard12
{
    // ...
}

class NetFramework452 : NetFramework451
{
    // ...
}

class NetFramework46 : NetFramework452, INetStandard13
{
    // ...
}

class NetFramework461 : NetFramework46, INetStandard20
{
    // ...
}

class NetFramework462 : NetFramework461
{
    // ...
}

class NetFramework47 : NetFramework462
{
    // ...
}

class NetFramework471 : NetFramework47
{
    // ...
}

// .NET Core

class NetCore10 : INetStandard16
{
    // ...
}

class NetCore11 : NetCore10
{
    // ...
}

class NetCore20 : NetCore11, INetStandard20
{
    // ...
}

Burada da, kolayca .NetStandard 2.0 ın Framework 4.6.1 tarafından tamamen implemente edildiğini, aynı şekilde .NetCore1.0 ın NetStandard 1.6 yı implemente ettiğini,  .NetCore 2.0 ın da .NetStandard 2.0 ı tamamen implemente ettiğini görüyorsunuz:)

Bir yazılımcı için anlaşılması çok daha kolay oldu değil mi 🙂

Bir de .NetCore CLI kullanarak küçük bir örnek yapalım, Visual Studio 2017 den sonra zaten bunu IDE üzerinden yapmayı göstermenin bir lüzumu yok 🙂 . Hem Cross Platform Command Line Interface i biraz kullanmış tanımış oluruz, hemde hakkında bu kadar yazdığımız .NetStandard ı bir de kod tarafından görmüş oluruz.

Öncelikle Windows tarafında Command Prompt u, Mac tarafında da ise Terminal i açıyoruz. Windows tarafı ile Mac tarafında hiçbir kod farklı olmadığı, yazanları iki tarafta da rahatça deneyebilirsiniz.

İlk olarak aşağıdaki kodu çalıştırarak yeni bir class library projesi oluşturuyoruz. bu proje otomatik olarak .NetStandard olarak oluşacaktır.

$ dotnet new classlib -o mystandardlibrary

bu şekilde bir standard class library projesi oluşturmuş olduk. Şimdi Class1 in içeriğini değiştirip basit bir static metod koyalım.

using System;

namespace mystandardlibrary
{
    public class Class1
    {
        public static string GetMessage() => "Hello from .NET Standard!";
    }
}

Şimdi aşağıdaki komut satırını çalıştırarak yeni bir aspnet core projesi oluşturalım. web keyword ü ile default bir aspnet core projesi oluşacak.

$ dotnet new web -o aspnetcoreclient

Oluşturmuş olduğumuz web projesine, class library projesini referans olarak verelim.

$ dotnet add reference ../mystandardlibrary/mystandardlibrary.csproj

Şimdi de son olarak, web projesindeki Startup.cs dosyasında bulunan inline yazılmış ve gelen request e direk cevap veren tek middleware kodunu edit leyip, aşağıdaki gibi, standard class librarydeki metodumuzu kullanacak şekilde düzenleyelim.

app.Run(async (context) =>
{
    var message = mystandardlibrary.Class1.GetMessage();
    await context.Response.WriteAsync(message);
});

Son olarak, web projesi içerisindeyken önce “dotnet build”  projemizi derleyip, sonrada aşağıdaki komut satırını çalıştırarak web projesini ayağa kaldıralım.

$ dotnet run

resimde görmüş olduğunuz gibi http ve https portları üzerinde sitemiz 5000 ve 5001 portlarında ayağa kalktı. Browser ımızı açıp http://localhost:5000 adresine gidersek aşağıdaki gibi, web projemizin, NetStandard kütüphanemizdeki kodu çalıştırdığını göreceğiz. 

Birkaç satır kod ile, tüm .Net Platformlarında kullanabileğimiz .NetStandard2.0 kütüphanemizi oluştumuş ve bir aspnet core projesinde kullanmış olduk. 🙂 Bu 3 yazılık seri de, Genel olarak kod paylaşımını, NetStandard ı ve onun diğer .Net platformlar ile olan ilişkisini anlatmaya çalıştım.Umarım keyif almışsınızdır.

.Net Core ile ilgili detaylı yazı serilerinde görüşmek üzere,